Frank van Roermund vecht beslissing aan bij Raad van State
Frank van Roermund, een inwoner van de gemeente Molenlanden, is de enige persoon die op de gemeentelijke ‘veelschrijverslijst’ is geplaatst. Dit houdt in dat de gemeente niet langer verplicht is om op zijn vragen en klachten te reageren. Deze week stond hij voor de Raad van State om deze beslissing aan te vechten, waarbij hij stelt dat de regel specifiek voor hem is ingesteld vanwege zijn klachten over een buurman.
De situatie rondom Van Roermund heeft in Molenlanden voor enige opschudding gezorgd. De ‘veelschrijverslijst’ is bedoeld voor inwoners die herhaaldelijk contact opnemen met de gemeente, maar Van Roermund voelt zich onterecht behandeld. Hij geeft aan dat zijn klachten legitiem zijn en dat hij simpelweg gebruik maakt van zijn recht om vragen te stellen aan de gemeente.
De gemeente Molenlanden heeft een beleid dat inwoners die structureel veel vragen of klachten indienen, kan categoriseren als ‘veelschrijvers’. Dit beleid is bedoeld om te voorkomen dat ambtenaren overbelast raken door een overvloed aan verzoeken, maar het heeft ook geleid tot zorgen over transparantie en toegankelijkheid van de gemeentelijke diensten.
Van Roermund is van mening dat het plaatsen op deze lijst een vorm van straf is voor het uitoefenen van zijn burgerrechten. Hij benadrukt dat zijn klachten niet alleen over persoonlijke aangelegenheden gaan, maar ook over bredere thema’s die de wijk en de leefomgeving van alle inwoners aangaan. Volgens hem is het belangrijk dat er ruimte blijft voor inwoners om hun zorgen te uiten zonder vrees voor repercussies.
Tijdens zijn zitting bij de Raad van State verdedigde Van Roermund zijn standpunt krachtig. Hij hoopt dat de Raad zal inzien dat de maatregel onevenredig is en dat het voor andere inwoners ook belangrijk is om hun stem te kunnen laten horen zonder angst voor uitsluiting. Dit geval roept bredere vragen op over hoe gemeenten omgaan met communicatie en welke impact dit heeft op de relatie tussen burgers en lokale overheid.
De reacties vanuit de gemeenschap zijn gemengd. Sommigen steunen Van Roermund en vinden dat de gemeente meer openheid moet bieden, terwijl anderen begrip hebben voor het beleid van de gemeente als een manier om de werkdruk te verlichten. De discussie rondom deze kwestie illustreert de spanningen tussen burgerparticipatie en gemeentelijke efficiëntie.
In afwachting van de uitspraak van de Raad van State, blijft Van Roermund zich inzetten voor zijn zaak. Hij hoopt niet alleen op een positieve uitkomst voor zichzelf, maar ook op veranderingen binnen het gemeentelijk beleid die ervoor zorgen dat alle inwoners gehoord worden.
